Σαντικάι: «Ήρθα από την Αλβανία στην Ελλάδα στην ηλικία του γιου μου -Με εμπνέει το θάρρος του πατέρα μου»

Ο Χρήστος Σαντικάι θυμήθηκε την περίοδο που ήρθε στην Ελλάδα από την Αλβανία μαζί με την οικογένειά του, όταν ήταν μικρός.

Ο τραγουδιστής εξομολογήθηκε ότι δεν αισθάνθηκε πότε πως ξεσπιτώθηκε, αφού μεγάλωσε στην Ελλάδα και νιώθει Έλληνας.

Οι μνήμες του από την Αλβανία είναι ελάχιστες, όπως οι πυροβολισμοί, λόγω του εμφυλίου. Για την απόφαση να φύγουν από τη χώρα τους, ο Χρήστος Σαντικάι εξήγησε ότι πάρθηκε μέσα σε μια νύχτα, καθώς δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Ο αδερφός του πατέρα του είχε έρθει νωρίτερα στην Ελλάδα έξι χρόνια νωρίτερα και ήταν το σημείο αναφοράς τους για την αρχή της νέας τους ζωής.

Ο Χρήστος Σαντικάι είπε: «Γεννήθηκα το 1994 στην Αλβανία και ήρθα στην Ελλάδα το 1997. Ήρθα εδώ στην ηλικία του γιου μου, μωρό. Δεν σκέφτομαι ότι ξεσπιτώθηκα γιατί δεν το νιώθω. Νιώθω ότι είμαι Έλληνας και ότι μεγάλωσα εδώ. Οι μόνες μνήμες που έχω είναι πυροβολισμούς, τα θυμάμαι γιατί ξεκίνησαν και από την πόλη μου, την Αυλώνα».

Ο τραγουδιστής εξομολογήθηκε ότι το θάρρος του πατέρα του αποτελεί μεγάλη έμπνευση για εκείνον. «Αυτό που με εμπνέει περισσότερο στη ζωή είναι το θάρρος του πατέρα μου. Είναι σαν να πάρω εγώ τώρα τον μικρό Αλέξανδρο και να πάω κάπου χωρίς να το θέλω, με την έννοια να αναγκαστώ να πάω κάπου και να μπορέσει να μεγαλώσει με όλες τις καλές αξίες», πρόσθεσε.

Η απόφαση να έρθουν από την Αλβανία στην Ελλάδα

Για τη μεγάλη απόφαση να έρθουν στην Ελλάδα τόνισε: «Η απόφαση πάρθηκε μέσα σε ένα βράδυ, έπρεπε να φύγουμε, δεν γινόταν διαφορετικά. Εδώ στην Ελλάδα νομίζω ήταν ο αδελφός του πατέρα μου είχαν έρθει νωρίτερα το 91′ και είχαμε να ακουμπήσουμε για λίγο».

Για τα πρώτα του βήματα στη μουσική σκηνή είπε.  Όπως είπε: «Θυμάμαι σαν τώρα ότι είχα πάει τότε σε ένα στούντιο και έλεγαν τον ”Μικρό Τυμπανιστή”. Και μου είπαν να το πω. Το λέω και βγήκε τα Χριστούγεννα single χωρίς καμία προειδοποίηση. Οι γονείς μου υπέγραψαν αλλά δεν ήξεραν τι. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι είναι τα συμβόλαια και όλα αυτά, χαίρονταν γιατί έβλεπαν ότι το παιδί τους πάει μπροστά. Η πρόταση από το ALTER δεν αφορούσε τα χριστουγεννιάτικα και τα εκκλησιαστικά, ήθελαν να γίνω ένας ”μικρός Χατζηγιάννης”».